Rozmowa z Michałem Znanieckim, który niedawno zawarł w Hiszpanii małżeństwo ze swym partnerem Jonem Paulem Laką, o życiu gejowskiego małżeństwa. Joanna Cieśla: – Jak wygląda życie pary, która w jednym kraju jest małżeństwem, a w innym uznawana jest za dwoje obcych sobie ludzi?Michał Znaniecki: – Mój mąż ma moje nazwisko w paszporcie i dowodzie, bo w Hiszpanii przy ślubie – i jedno-, i dwupłciowym – każda ze stron dokłada sobie nazwisko tej drugiej. Ja jednak nazwiska męża w dokumentach nie mam, bo mam tylko polskie obywatelstwo. Na terenie Hiszpanii mamy natomiast automatyczne i oczywiste prawo wzajemnego zasięgania informacji o stanie zdrowia w szpitalu, decydowania o leczeniu lub zaprzestaniu leczenia, jeśli chorujący nie może takiej decyzji podjąć. Ja mam też prawo do majątku męża w razie jego śmierci. Mój mąż w Polsce nie ma żadnego z tych praw. Mój majątek może przejąć, tylko jeśli zapiszę mu go w testamencie. W Argentynie, gdzie mam mieszkanie i gdzie chcemy wspólnie stworzyć festiwal operowy, regulacje są takie jak w Hiszpanii. Dlaczego zdecydowali się panowie na ślub?Między innymi właśnie dlatego, że zacząłem chorować. W ostatnim roku przeszedłem przez wiele szpitali w różnych krajach, bo moja praca wiąże się z podróżami. Jak się w Polsce załatwia formalności pozwalające wziąć jednopłciowy ślub za granicą?W sensie formalnym jest to niemożliwie. Podstawowy dokument potrzebny do zawarcia małżeństwa w jakimkolwiek kraju na świecie to zaświadczenie, że jest się stanu wolnego – na oficjalnym formularzu urzędu stanu cywilnego. W Polsce na tym samym formularzu jest jednak deklaracja, że planowane małżeństwo jest zgodne z polskim prawem. Nie można podpisać połowy tego formularza, a jego drugą połowę skreślić. Poprosiłem w USC w Warszawie, żeby znaleziono jakieś rozwiązanie, bo jestem stanu wolnego i uważam, że to skandal, że nie można tego poświadczyć. Reakcje?Po pierwszym, rzekłbym, codziennym szoku – gdy powiedziałem, że chodzi o związek z innym mężczyzną – absolutny profesjonalizm i życzliwość. Cały urząd został zawołany na konsultacje i okazało się, że były już podobne przypadki. Kierownik USC samodzielnie pisał wtedy oświadczenie, że w świetle polskiego prawa nie sposób wydać potrzebnego dokumentu. Przyznam, że ton tego oświadczenia był dobitny jak na pismo urzędnicze – ostro wskazujący, że ten stan prawny jest dla mnie dyskryminujący. Na podstawie takiego oświadczenia sędzia w Hiszpanii mógł zdecydować, czy zaufa mojej nieurzędowej deklaracji, że jestem stanu wolnego. Musiał też wyrazić zgodę na to, że w polskim USC nie zawiśnie ogłoszenie o planowanym ślubie, co jest procedurą, która ma zapobiegać bigamii. Bo w naszym kraju na tę okoliczność również nie ma formularzy przewidujących związek dwóch mężczyzn. Hiszpańscy sędziowie nie robili trudności?Nie – jestem rozpoznawalny w Bilbao jako osoba, która pracowała w różnych teatrach; mój mąż także – jako profesor uniwersytecki. Dlatego nawet żaden pogłębiony wywiad nie był konieczny. W Hiszpanii śluby jednopłciowe są udzielane od ośmiu lat. Pewnie różne przypadki przez ten czas się zdarzały. Jak w Hiszpanii społeczeństwo przyjmowało jednopłciowe śluby?Zalegalizowano je w 2005 r. Rok wcześniej Hiszpanie wybrali lewicę. Konserwatyści skierowali jednak ustawę umożliwiającą takie małżeństwa do Trybunału Konstytucyjnego. Ten niedawno orzekł, że jest zgodna z konstytucją, i wszyscy odetchnęli. Nie było nawet szerszej dyskusji politycznej, bo wielu polityków, także prawicowych, od lat żyje w małżeństwach jednopłciowych lub konkubinatach. Dziś mam wrażenie, że do tego prawa silniej emocjonalnie są przywiązane starsze pokolenia, ciągle pamiętające prawicowy reżim gen. Franco, niż młodsze, którym temat jest obojętny, nie budzi emocji. A swoją drogą drugim powodem naszego ślubu, po wspomnianych sprawach zdrowotnych, był nacisk mojej teściowej, tradycyjnej Baskijki i katoliczki. Gdy 20 lat temu dowiedziała się, że mój obecny mąż jest homoseksualistą, było jej ciężko. Dziś wyznała, że głupio jej przed sąsiadkami, które dopytują, dlaczego nie legalizujemy związku, skoro można to zrobić i rozwiązać masę problemów technicznych. Że może w takim razie to nie na poważnie? Dość mieszczański sposób myślenia o relacji dwóch mieszczański, ale zalegalizowanie związków pozwoliło otwarcie o nich mówić, przyzwyczaić się. A mnie ten ślub daje poczucie bezpieczeństwa, mimo że nie mam potrzeby ostentacyjnego tulenia się na ulicy czy tym bardziej biegania w lateksie na paradach. Choć też nigdy nie spotkałem się z nieprzyjemnymi reakcjami, gdy wziąłem za rękę swojego partnera. Ale dobrze się czuję z wiedzą, że nawet gdyby ktoś chciał mnie obrazić albo dać w mordę, mogę powiedzieć: o co ci chodzi? Mogę całować tego pana, mam na to papiery! Wiem, że wszyscy źle zareagowaliby na atak na mnie, skoro mój sposób życia jest przewidziany przez prawo. Miałoby dla pana znaczenie zalegalizowanie pana związku w świetle polskiego prawa?Tak, chociaż dla mnie osobiście w tej chwili nie jest to konieczne. Ale istnienie takiej prawnej możliwości zmienia świadomość ludzi, uspokaja emocje. Jednak z mojej perspektywy jedynym rozsądnym rozwiązaniem jest legalizacja małżeństw jednopłciowych na takich samych zasadach jak małżeństw osób dwóch płci. Wyłącznie to daje poczucie zrównania całego społeczeństwa, specjalne regulacje antydyskryminacyjne nie mają sensu, pogłębiają tylko podziały. Jak pan odbiera obecny klimat wokół tej kwestii w Polsce? Sondaże poparcia dla związków partnerskich przynoszą niespójne wyniki. W jednym 50 proc. pytanych jest za, w innym – ledwie 30 o życiu par jednopłciowych nie mówi się wprost, gdy przepisy przemilczają ten temat jak coś, czego – dosłownie i w przenośni – ustawa nie przewiduje, zjawisko to nosi znamiona czegoś szemranego, trącącego półświatkiem. Przez ostatnie trzy lata byłem dyrektorem Teatru Wielkiego w Poznaniu i korytarze trzęsły się od plotek o moim związku. Nikt jednak nie zapytał mnie: to z kim będzie ten ślub? Nigdy nie doświadczałem jawnej nieakceptacji, bo też nie opowiadałem szeroko o swoich sprawach intymnych. Nie budowałem na tym swojego wizerunku ani też swojej tożsamości. Po prostu się zakochiwałem, na początku czasem w kobietach, potem w mężczyznach. Moi przyjaciele – jak to wśród przyjaciół – wiedzieli, z kim jestem, jak to się z upływem czasu zmienia. To jedna z moich dziewczyn kiedyś zwróciła mi uwagę: jesteś zamkniętym Polaczkiem, a może to jest coś, co cię dotyka – coś, czego o sobie nie wiesz. A ja, faktycznie, oglądałem przez dwa lata filmy Pedro Almodovara i zastanawiałem się, dlaczego tak mnie to boli. Nie czuł pan strachu przed tą prawdą o sobie?Nie miałem jakiegoś problemu wewnętrznego. Miałem problem, jak to powiedzieć mojej narzeczonej. Co pan zrobił?Zakochałem się w facecie – ty mnie kochasz, musisz to wiedzieć – powiedziałem jej. Na szczęście narzeczona uznała, że łatwiej jej się z tym pogodzić, gdy chodzi o mężczyznę, a nie o inną kobietę, bo to znaczy, że sprawa jest poza jej możliwościami wpływu. Pozostaliśmy w przyjaźni, za chwilę idziemy do kina. Może też nigdy nie spotkałem się z nienawiścią, bo nie pojawiałem się w miejscach, które mogą przyciągać ataki. Nie ciągnęło mnie do gejowskich klubów czy pubów, bo generalnie nie przepadam za życiem knajpianym. Pragnąłem raczej domowej stabilizacji – kominek, kotek, piesek, wspólne mieszkanie, niezależnie od tego, czy byłem z kobietą, czy mężczyzną. Pana obecny związek nie za bardzo się w to wpisuje. Każdy z panów ma własne mieszkanie, oprócz tego każdy podróżuje po argentyński projekt, o którym mówiłem, ma być naszym pierwszym wspólnym przedsięwzięciem. To moje dążenie do stabilizacji trochę osłabło po trzydziestce. Mój mąż też stał się bardziej otwarty w tym momencie życia, niż gdy miał dwadzieścia parę lat. Spotkaliśmy się i okazało się, że chcemy razem dalej poznawać świat. Samego siebie każdy z nas w tym momencie życia już znał, nie musimy się zarażać swoimi nawykami, narzucać sobie nawzajem sposobu mycia zębów. Myśli pan, że spokój, z jakim przyjmowano pański sposób życia, mógł też wynikać z tego, że funkcjonuje pan w środowisku inteligenckim i artystycznym?Nie, to środowisko jest w rzeczywistości bardziej niż przeciętnie zakłamane i zamknięte. Wydaje się, że jest inaczej, gdy patrzy się przez doniesienia medialne, ale one opisują tylko pojedyncze historie, przypadki. Jeśli spojrzeć na ogólne tendencje, to okaże się, że akceptacja homoseksualizmu własnego dziecka przychodzi o wiele łatwiej ludziom prostszym, bez skłonności do hamletyzowania – co teraz będzie, co z tego wyniknie? Wśród osób słabiej wykształconych obyczajowy tradycjonalizm, religijność są jednak o ludziach, którzy nie dają się manipulować, podchodzą do życia raczej na poziomie fizjologicznym. Płodzimy dziecko, bo jesteśmy po to, żeby spłodzić dziecko. Potrzebujesz być z kimś, to potrzebujesz. Przebywałem trochę w takim środowisku, prowadząc warsztaty z młodzieżą w Polsce, we Włoszech. Ze wszystkich opowieści moich przyjaciół, którzy obawiali się, że rodzice mentalnie nie będą w stanie pojąć inności syna czy córki, wynikało, że takim osobom łatwiej się mówi, jak jest, niż tatusiowi profesorowi. Albo dziennikarzowi – jak pański ojciec?Albo dziennikarzowi. Mój ojciec nigdy się nie dowiedział – zmarł, zanim ja sam do końca zrozumiałem swoją naturę. A z akceptacją mojej mamy, aktorki, było bardzo trudno. Nie dawała mi szans o tym powiedzieć, choć chciałem dzielić się emocjami, które przeżywałem z powodu bycia w związkach – jakąś radością, kłótnią, kupieniem choinki z kimś, z kim mieszkałem. O związku z pana dzisiejszym mężem mama jednak się choć nie ode mnie. Bez mojej wiedzy powiedzieli jej o nim ludzie, których uważałem za przyjaciół. Ostatecznie przyniosło to akceptację syna homoseksualisty czy biseksualisty – i mojego partnera też. Ale już po kilku latach od tamtej sytuacji mama zadzwoniła z wiadomością, którą akurat uzyskała, że mój dziadek Julian Znaniecki popełnił samobójstwo z powodu własnego homoseksualizmu – został odrzucony przez swojego ojca Floriana, wielkiego socjologa, profesora. Mamę bardzo ucieszyło, że to, jaki jestem, to jednak geny, a nie jej wina. Ciągle czuła, że to przez jej błędy wychowawcze. rozmawiała Joanna Cieśla Michał Znaniecki jest reżyserem operowym, autorem nagradzanych, ale często także kontrowersyjnych formalnie spektakli, wystawianych we Włoszech, Hiszpanii, w Polsce i wielu innych krajach. Syn aktorki Wandy Koczeskiej i dziennikarza Macieja Znanieckiego. 30 listopada 2012 r. poślubił w Bilbao Jona Paula Lakę, hiszpańskiego profesora ekonomii i muzyka.

Patryk Vega pokazał nowy fragment filmu Polityka. Tym razem przedstawia on romans jednego z ministrów ze swoim podwładnym. O kogo chodzi?Patryk Vega przygotowuje prawdziwą petardę. Jesienią, na krótko przed wyborami samorządowymi, na ekrany kin wejdzie film Polityka, który ma obnażyć prawdę na temat polskiej sceny politycznej. Już teraz produkcja budzi sporo kontrowersji, a wszystko za sprawą ostrych scen, w których aktorzy wcielają się w czołowe postaci reprezentujące największe polskie z najbardziej szokujących wątków jest ten, w którym widzowie zobaczą namiętne gejowskie sceny. Zapowiedź, na której polityk głaszczę łydkę mężczyzny, właśnie pojawiła się w sieci i namieszała bardziej niż cokolwiek innego. Dlaczego wątek ten znalazł się w filmie?Przez 18 miesięcy prowadziłem dokumentację, rozmawiałem z wieloma politykami. Oni opowiedzieli mi o kulisach tej relacji. Dlatego pokażę w filmie fascynację między ministrem, a jego podwładnym. (…) W moim filmie nie przez przypadek dla postaci ministra fetyszem są męskie łydki i kostki. Po prostu je uwielbia – podkreślał Vega w rozmowie z Faktem. W rolę ministra i jego podwładnego wcielili się Janusz Chabior i Antoni Królikowski. Jak myślicie, kogo Vega chciał wyautować w swoim nowym potencjalnym hicie?Plotki głoszą, że Andrzej Grabowski, który zagrał główną rolę, odtworzył postać prezesa Prawa i Sprawiedliwości, Jarosława Kaczyńskiego. Jak do tych spekulacji odniósł się aktor, który przez Wirtualną Polskę został poproszony o komentarz?Wcielam się w postać Prezesa. Tak jest określana jego postać, bo taka jest też funkcja mojego bohatera. (…) Imię ani nazwisko Jarosława Kaczyńskiego nie padło w scenariuszu ani na planie. Prezes był jego osobą jedynie inspirowany. Jak ten bohater wygląda, będziemy w stanie powiedzieć dopiero, kiedy film będzie politycy powinni bać się tego filmu? Grabowski uważa, że niektóre wnioski zostały wyciągnięte zbyt wcześnie:Filmu nikt jeszcze nie widział, co nie przeszkodziło pewnym środowiskom już go ocenić, uznać za szkodliwy i nieprawdziwy. A przecież „Polityka” jest dopiero na etapie montażu i jak będzie ostatecznie wyglądać nie wie nikt, nawet Patryk się do kin na Politykę? Zagłosujcie w naszej Patryk Vega przeszedł samego siebie! Pokazał kolejny fragment filmu „Polityka” i zdradził, kto zagra ojca Rydzyka!Zobacz: To będzie prawdziwa petarda! Patryk Vega szykuje rolę dla Małgorzaty Rozenek w nowym filmie!Zobacz: Patryk Vega szykuje hit wszech czasów! Wyciekł scenariusz filmu „Polityka”! Kto zagra Jarosława Kaczyńskiego?Patryk Vega - Piotr Adamczyk na planie filmuPatryk Vega - InstagramZuza MaciejewskaDla show-biznesu rzuciłam politykę i zamiast oglądać wiadomości, z wypiekami na twarzy śledzę życie gwiazd. Dzień rozpoczynam od przeglądania Instagrama - kiedy odpowiednio się wkręcę, mogę scrollować go godzinami, szukając nowych ciekawostek. Na bieżąco śledzę wszystkie programy rozrywkowe, a nazwiska uczestników, wymieniam nawet przez sen.

^{Scenes from a Gay Marriage – Serbskie filmy z 1936 roku w reżyserii Brice Lachlann. Przychody brutto: 623 110 472 USD Język: hopi Scenografia: Alyissia Ummayah Muzyka: Etien Xane Scenariusz: Huseyin Sabine Kostiumy: Clint Vadim Zdjęcia: Prarthana Hastyar Budżet: 010 108 846 $ Kraj produkcji: Kanada Rok produkcji: 01 marzec 1965 Po pierwszej, głośnej roli Harry'ego Stylesa w filmie Dunkierka, jego fani z niecierpliwością czekają na każdą jego kolejną rolę. Gwiazdor rozpoczął niedawno pracę nad nową produkcją w okolicach Londynu i już dziś wiadomo, że zapowiada się naprawdę gorąco. Jak donoszą brytyjskie media, harry Styles zagra ze swoim kolegą z planu kilka realistycznych scen seksu! Kariera filmowa Harry'ego Stylesa rozkręca się ostatnio w tak doskonałym kierunku jak jego muzyka. Po pierwszej, jednocześnie przełomowej roli w Dunkierce Christophera Nolana, po której Hazza usłyszał od krytyków mnóstwo słów pochwały, posypały się w jego kierunku kolejne propozycje. I każda z nich przynosi mu nowe, niezwykłe doświadczenia. Po tygodniach pracy na planie Don't Worry Darling Harry Styles zdobył nową miłość w postaci Olivii Wilde. Na planie kolejnego projektu tymczasem piosenkarz zdobędzie doświadczenie w... kręceniu scen gejowskich! Jak donoszą media, w filmie My Policeman Harry Styles wystąpi w dwóch bardzo intymnych scenach z kolegą z planu, Davidem Dawsonem. ESKA XD #021 - Eurowizja, Więzień miłości, mięso z roślin, gwiazdy bez matury Harry Styles w gejowskich scenach O nowej roli Harry'ego Stylesa pisaliśmy już na początku lutego. To właśnie wtedy ogłoszono, że Harry Styles zagra u boku Emmy Corrin w filmie My Policeman, adaptacji powieści Bethan Roberts. W My Policeman zobaczymy historię z dwóch perspektyw czasowych - lat 50. i lat 90. W historii powojennej Emma Corrin wcieli się w rolę Marion, która zakochuje się w przyjacielu swojego starszego brata - policjancie Tomie, w którego roli pojawi się Harry Styles. Z powodów kultowych ograniczeń Tom, który w rzeczywistości jest gejem, żeni się z Marion. Jego prawdziwą miłością jest jednak kurator muzeum, Patrick. Zdjęcia do filmy rozpoczęły się w kwietniu w Brighton. Teraz wiemy już, że w rolę Patricka wcieli się David Dawson. I to właśnie między 38-letnim Dawsonem, a 27-letnim Stylesem na planie ma dojść do dwóch bardzo gorących scen gejowskiego seksu. Harry rzuca się w wir nowej roli i jest naprawdę podekscytowany wyzwaniem, mimo że jest to trudne zadanie. Zawsze chce robić rzeczy, których ludzie by się nie spodziewali, i kwestionować to, co ludzie o nim myślą - a ten film naprawdę to zrobi. Zapowiada się ciekawie prawda? Na razie żadne szczegóły dotyczące premiery My Policeman nie są jeszcze znane. Ukazania filmu powinniśmy się spodziewać jednak najwcześniej w przyszłym roku.} Margot Robbie jest obecnie jedną z największych gwiazd Hollywood. Polsat ocenzurował sceny seksu w "Wilku z Wall Street"! Muzyk złożył pozew po zaledwie 16 MIESIĄCACH małżeństwa ^{Scenes from a Gay Marriage2012Podstawowe informacjeOpinie i NagrodyMultimediaPozostałe{"type":"film","id":660763,"links":[{"id":"filmWhereToWatchTv","href":"/film/Sceny+z+gejowskiego+ma%C5%82%C5%BCe%C5%84stwa-2012-660763/tv","text":"W TV"}]}Darren od niedawna jest singlem, który próbuje ułożyć sobie życie po rozstaniu. Pewnego dnia zaczyna podsłuchiwać parę swoich przystojnych sąsiadów z góry. Ich związek wydaje się być idealny do czasu, gdy Darren zaczyna podejrzewać, że jeden z nich zdradza vod} Zy4Qe.

dds1s1e7a5.pages.dev/54

dds1s1e7a5.pages.dev/149

dds1s1e7a5.pages.dev/121

dds1s1e7a5.pages.dev/355

dds1s1e7a5.pages.dev/122

dds1s1e7a5.pages.dev/303

dds1s1e7a5.pages.dev/312

dds1s1e7a5.pages.dev/360

dds1s1e7a5.pages.dev/42

sceny z gejowskiego małżeństwa